- De metro van Moskou is een echt pareltje. De metrostations zijn vaak prachtige paleizen met marmeren beelden, sublieme roltrappen, mozaiëken en koninklijke kroonluchters. Bovendien erg makkelijk onder de knie te krijgen en met gemiddeld een metro om de minuut ook erg efficiënt.
- De Christus-Verlosserkathedraal, persoonlijk de mooiste kerk/kathedraal die ik al ooit heb gezien. Ik had er gerust een paar uur langer kunnen spenderen.
- De vodka-sessies met Anton en Frederica, een Italiaanse uit Brussel. Dat spreekt voor zich.
Enkele tegenvallers
- Het gebrek aan restaurants in Moskou. Er zijn eigenlijk voornamelijk ketens, en die geven niet echt een goed beeld van de Russische keuken.
- Het voetenleed. Zelfs naar een café of gebouw dat volgens het plan twee straten verder zou moeten liggen is het al snel een uur zoeken. Gecombineerd met de brede lanen (de meeste straten hebben snelwegallures met soms tot acht rijstroken) en de beperkte oversteekmogelijkheden, maakt dit dat het geen sinecure is om Moskou te verkennen.
- Een gesprek met Anton over tijdskrediet, jobs, toelages en vrijheid in Europa waaruit bleek hoe verschillend onzer beider leefwerelden zijn, en Antons sombere stemming achteraf. Het was mij eerder al opgevallen hoe vele Russen Europa idealiseren. Emigreren zien weinigen zitten want ze redeneren dat ze in Europa sowieso niet dezelfde status zouden hebben als de lokale bevolking. Ze hadden er
liever geboren willen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten