Voilà ça y’est, nous sommes tous les deux en « congés » ! Je cherche encore le mot le plus approprié, peut-on réellement parler de vacances pendant 3 mois ? Interruption de carrière ou crédit temps ça n’a pas une consonance très sexy en tous cas.
Plus que 5 jours avant notre départ prévu ce mardi 1er Septembre. À la question que l’on nous pose plusieurs fois par jour : « alors vous êtes prêt ?». On peut enfin doucement commencer à répondre : oui !
Au total nous aurons dû aller chercher pas moins de 4 visas (Russie, Mongolie, chine et Biélorussie pour le transit). Je vous livre mon expérience dans le détail car les infos ne sont pas toujours facile à trouver sur le net. Cela pourra peut-être servir à quelqu’un.
Russie :
Documents à fournir pour l’obtention d’un visa de tourisme :
- Une invitation officielle (par personne) fournie par votre hôtel ou par votre hôte. La seule possibilité d’en obtenir une est en fait de passer via une agence qui vous fournira une déclaration bidon. Nous sommes passé par une agence recommandée par le site web de l’ambassade qui nous a fourni le document pour 22 € pièce.
- Une attestation de votre assureur prouvant que vous êtes assuré pour la durée de votre voyage. Attention : les dates exactes de votre voyage doivent être mentionnées sur le document. Il doit aussi être indiqué en toutes lettres que la police couvre la Fédération De Russie.
- Une formulaire que vous trouverez sur le site de l’ambassade
- Une photo
- 30 € (espèces ou Bancontact)
Le consulat de Russie à Bruxelles (ne pas confondre avec l’ambassade) se situe au fond d’une impasse à Uccle. La « file » se fait dans la rue et commence à se former une heure avant l’ouverture. En fait de file, il s’agit plutôt d’un attroupement qui se resserre au fur et à mesure que l’heure d’ouverture approche. A 09h30 un aimable vigile apparaît dans l’embrasure de la porte et pointe du doigt les heureux élus qui pourront pénétrer dans le bâtiment.
L’ordre de priorité étant plutôt obscur, à chaque ouverture de porte tout le monde brandit son formulaire, son passeport ou son ticket de retrait de visa. D’après mon expérience les « non russes » passent assez vite. Enfin tout est relatif.
http://www.belgium.mid.ru/cons_fr.html
Biélorussie :
Pour un visa de transit il suffit de remplir un formulaire disponible sur le site du consulat , d’une photo mais surtout être en possession du visa de votre pays de destination (la Russie dans notre cas). Pas moyen de payer les 30€ de frais sur place, la caissière vous remettra un bordereau de virement à payer à l’agence ING de la place Brugman. Comme rien n’est jamais simple, le système informatique de cette banque était en panne que nous avons été faire notre demande…
http://www.belembassy.org/belgium/eng/index.php?id=1&d=consultant
Chine :
Pour un visa de tourisme, les choses sont « normalement » assez simples. Un formulaire à remplir, une photo, 30€ (espèces uniquement au moment du retrait), une heure de file et c’est vendu. MAIS si votre compagnon(ne) de voyage doit cocher la case « travaille dans une entreprise médiatique » il (elle) devra se présenter en personne au guichet et faire une belle déclaration sur papier libre : « Moi misérable journaliste déclare me rendre dans l’empire du milieu dans le seul but du tourisme et je n’ai pas la moindre intention d’écrire le moindre article durant mon séjour» (NON je ne pense pas que mentir quant à sa profession soit une bonne idée quand on se rend dans un pays communiste).
http://www.fmprc.gov.cn/ce/cebel/fra/lsfw/qzhz/
Mongolie
Là aussi, pas trop de difficulté. Un formulaire, une photo et 60€ en espèces lorsque vous faites la demande. Un ticket d’avion ou une preuve d’achat d’un billet de train vous sera aussi demandé. Nous devons encore aller rechercher notre passeport dans cette ambassade lundi.
Qui a dit « dernière minute » ?
http://www.embassyofmongolia.be/
Bientôt des billets un peu plus passionnants à se mettre sous la dent !
donderdag 27 augustus 2009
dinsdag 25 augustus 2009
Twee werkdagen te gaan
Nog twee werkdagen te gaan. Raar. Nog zeven dag in België, zegt mijn Google count-down. Ik kijk er naar uit, niet in het minst om aan bepaalde onzekere factoren te ontsnappen. Anderzijds is er onvermijdelijk de vraag hoe de terugkomst zal verlopen. Wie zegt dat die niet in mineur zal verlopen, dat de aanpassing niet moeilijk wordt, dat de vrienden niet te erg gemist zullen worden. Zoals Mû, het meisje van bij de kapper, het ook beschrijft; wat doe je nadat je je droom hebt verwezenlijkt. Ik laat het woord aan haar want ik denk er hetzelfde over. Tegenargument: drie luttele maanden passeren aan het thuisfront vaak zonder omziens en al te veel veranderingen, dus zullen drie maanden van reizen logischerwijze hetzelfde resultaat geven.
Vandaag mochten we trouwens op de ambassade van Wit-Rusland ons transitvisum gaan afhalen. Dertig euro kostte dat ding, evenveel als een gewoon visum voor Rusland en voor China. Lichtelijk overdreven, maar ik neem aan dat dit de Wit-Russische vergelding is voor het feit dat zoveel mensen enkel geïnteresseerd zijn in een transit door het land. Daarna ging het richting ambassade van Mongolië, voor ons laatste visum. Het duurste ook, want 60 euro. We liepen er opnieuw Mû tegen het lijf: toeval in het kwadraat. Nu nog een meet & greet op de transmongolian, dat zou het helemaal doen. Het laatste visum ligt op 31 augustus op ons te wachten, welgeteld één dag voor ons vertrek. Hopelijk kampen ze daar in Vorst dan niet met dezelfde "prrrrroblèmes techhhhniques" zoals eerder op de Wit-Russische ambassade. Anders belooft het nog spannend te worden.
Vandaag mochten we trouwens op de ambassade van Wit-Rusland ons transitvisum gaan afhalen. Dertig euro kostte dat ding, evenveel als een gewoon visum voor Rusland en voor China. Lichtelijk overdreven, maar ik neem aan dat dit de Wit-Russische vergelding is voor het feit dat zoveel mensen enkel geïnteresseerd zijn in een transit door het land. Daarna ging het richting ambassade van Mongolië, voor ons laatste visum. Het duurste ook, want 60 euro. We liepen er opnieuw Mû tegen het lijf: toeval in het kwadraat. Nu nog een meet & greet op de transmongolian, dat zou het helemaal doen. Het laatste visum ligt op 31 augustus op ons te wachten, welgeteld één dag voor ons vertrek. Hopelijk kampen ze daar in Vorst dan niet met dezelfde "prrrrroblèmes techhhhniques" zoals eerder op de Wit-Russische ambassade. Anders belooft het nog spannend te worden.
dinsdag 18 augustus 2009
Nog 14 dagen!
Nog welgeteld 14 dagen en we zijn ermee weg. Zijn we er mentaal klaar voor? Min of meer. Zijn we er op praktisch vlak klaar voor? Eheum. Een deel van de bagage ligt al te wachten in dozen. Het visum voor China en Rusland is binnen. Beide moeders zijn intussen gewend geraakt aan de gedachte hun respectievelijke zoon/dochter even af te moeten geven. En de collega's kijken uit naar de rust die binnenkort op de werkvloer zal heersen en gaven en masse hun bestellingen door.
De lijst van de to do's blijft niettemin in omvang op een sinterklaaslijstje gelijken. De visa voor Wit-Rusland en Mongolië zijn nog niet klaar, er moeten nog schoenen en een vest gekocht worden, de ipod wacht op enkele extra megabytes goeie muziek, de Chinese vocabulaire bestaat voorlopig enkel uit een weifelende "dank u" en "hallo" (toegegeven, twee erg belangrijke woorden), de reisapotheek moet dringend aangevuld worden, de tandarts wacht op mijn gebit voor een spoedherstelkuur en de dokter bestelde nog een laatste check-up, de papieren voor het tijdskrediet moeten langs de directiesecretaresse en dan aangetekend met de post mee, diezelfde post moeten we nog diets maken dat ze de courrier voorlopig richting een bevriend koppel moeten sturen, als we ooit terug willen keren reserveren we misschien best al onze vlucht van Peking naar Brussel, en er dient een onbaatzuchtige ziel gezocht die zich wil ontfermen over de maaltijdcheques die niet op onze terugkeer willen wachten. Een reisroute zou ook praktisch zijn, eigenlijk. Ah en er moet nog duchtig 'afscheidgevierd' worden.
De lijst van de to do's blijft niettemin in omvang op een sinterklaaslijstje gelijken. De visa voor Wit-Rusland en Mongolië zijn nog niet klaar, er moeten nog schoenen en een vest gekocht worden, de ipod wacht op enkele extra megabytes goeie muziek, de Chinese vocabulaire bestaat voorlopig enkel uit een weifelende "dank u" en "hallo" (toegegeven, twee erg belangrijke woorden), de reisapotheek moet dringend aangevuld worden, de tandarts wacht op mijn gebit voor een spoedherstelkuur en de dokter bestelde nog een laatste check-up, de papieren voor het tijdskrediet moeten langs de directiesecretaresse en dan aangetekend met de post mee, diezelfde post moeten we nog diets maken dat ze de courrier voorlopig richting een bevriend koppel moeten sturen, als we ooit terug willen keren reserveren we misschien best al onze vlucht van Peking naar Brussel, en er dient een onbaatzuchtige ziel gezocht die zich wil ontfermen over de maaltijdcheques die niet op onze terugkeer willen wachten. Een reisroute zou ook praktisch zijn, eigenlijk. Ah en er moet nog duchtig 'afscheidgevierd' worden.
zaterdag 15 augustus 2009
Je vous présente eCAFE !
Voici l'ultraportable avec lequel on écrira la majorité des notes de ce blog, si les dieux de la technique ne nous lâchent pas. Il s'agit du eCAFE EC-900/H60 de Hercules.
Ce premier post a été entièrement réalisé à l'aide de son petit clavier et de mes doigts boudinés.
vrijdag 14 augustus 2009
J-18 / D-18
- Wanneer begint het te dagen dat je binnenkort voor een hele tijd alles achterlaat?
Als je in augustus mensen gedag zegt met de woorden "tot in december!".
- Wanneer weet je dat je reisroute niet de meest originele is?
Als je bij de kapper tegenover een collega-journaliste wordt gezet die ongeveer even lang en op ongeveer hetzelfde moment ongeveer dezelfde reis maakt.
Als je in augustus mensen gedag zegt met de woorden "tot in december!".
- Wanneer weet je dat je reisroute niet de meest originele is?
Als je bij de kapper tegenover een collega-journaliste wordt gezet die ongeveer even lang en op ongeveer hetzelfde moment ongeveer dezelfde reis maakt.
Abonneren op:
Posts (Atom)